Josif Marinković

    Josif Marinković je jedan od najvećih kompozitora Srbije sa kraja XIX i početka XX vijeka.

     Obrazivanje je sticao u Petrovaradinu, Vrbasu i Novom Sadu.Osnovno muzičko obrazovanje pružio mu je profesor Dragutin Blažek na Učiteljskoj školi u Somboru.Između 1873. i 188. godine Marinković je studirao muziku u klasi Frantiseka Skuherskog u Orguljaškoj školi u Pragu.

     Ktatko vrijeme je proveo u Beču od 1886. do 1887. godine učeći kod Edvarda Helsinka na Univerzitetu.Vratio se u Beograd 1881. godine i tu je ostao do smrti.

     Radio je kao dirigent u sledećim horovima: „Prvo srpsko penačko društvo“ , „Obilić“ , „Srpsko jevrejsko horsko društvo“ i dr.

     Komponovao je i istovremeno radio kao nastavnik muzike na teološkom seminaru Učiteljskoj školi i Drugoj muzičkoj gimnaziji.Postao je dopisni član Srpske akademije nauke i umjetnosti 1907. godine. Marinkovićev stvaralački opus čine uglavnom vokalna dijela:svjetovne i duhovne kompozicije, zatim solo pijesme i horovi uz pratnju klavira.